(ปลา)หมึก คนวิทยาศาสตร์เขาบอกว่าควรเรียกแค่ ‘หมึก’ เพราะมันไม่ใช่ปลา ไปเรียกมันว่าปลาได้ไงกัน 55

ก็ช่างเถอะน่า
 

ฝรั่งเรียกตัวพรรค์อย่างงี้ทั้งกุ้งด้วย ว่า shellfish เอามาทำอะไรไม่เปนหรอกนอกจากชุบทอด พอเวลาเสิร์ฟมาถามว่าจะกินกะอะไร ก็ให้บอกไปว่า เบียร์ดำ เพราะว่ารสขมไหม้ในข้าวมอลต์คั่วไฟมันตัดกันดีหนักหนากับน้ำจิ้มมาโยและ(ปลา)หมึกอมน้ำมัน กินชื่นชีวาโอชารสหายคอแห้ง 55

ก่อนนี้เมื่อยังอ่อนออกไปทะเลชุมพร ภายใต้การอำนวยการของท่านผู้ใหญ่ใจดี_หม่อมหลวงประทีป จรูญโรจน์ ผู้ซึ่งมีรถโตโยต้าคราวน์ ปี 1991 สีดำเลื่อมเบาะกำมะหยี่แดงมารูน จอดอยู่ในโรงรถของจวนทุกที่ๆไปรับราชการ ไม่ได้เจอท่านหรอก_งานยุ่งทีมงานท่านออกมาช่วยสอนวิชา สปช. (สร้างเสริมประสพการณ์ชีวิต) ให้เด็ก และ หาเรือลำโต จุได้สัก 30 คนออกไปตกหมึกในทะเล
 

คืนนั้นเดือนมันหงาย คนโรแมนติกก็หมายว่าปลาหมึกผู้ชอบแสงเรือง จะพากันออกมาเล่นไฟกันมาก

ชาวเรือเเจกอุปกรณ์ตกหมึกให้ เขาเรียกมันว่าโยทะกา ลักษณาการเปนเบ็ดตกปลานี่แหละแต่ว่ามี 4 อัน หันหลังเข้าหากันแล้วเอาเชือกมัดไว้ มันก็จะเกิดพวงตะของอสี่ทิศขึ้น ผูกสายเอ็นแล้วก็เอาหย่อนลงน้ำ
 

จากนั้นก็กระตุกๆ ให้โยฯมันเหมือนมีชีวิตแหวกว่าย ปลาหมึกมันจะอยากได้ของมีชีวิตนั้น จึงเอาหนวดมาป่ายจับ เมื่อเราสัมผัสได้ถึงกิริยาหน่วงๆนี้ ก็ให้รีบสาวรีบวัดดึงเอาตัวมันขึ้นมา
 

ใครเงอะงะอยากจะดูหมึกเหนือน้ำ มันเกิดปล่อยหนวดจากโยฯ ก็เสร็จกัน_อด! ใครหลงใหลกับความสวยงามเลื่อมแรแห่งมันระยิบระยับ ไปเพ่งดูใกล้ๆเข้า ก็จะโดนมันฉีดหมึกดำปี๋เข้าใส่หน้า_เละเทะ!!
 

เมื่อได้ตัวมันแล้ว ก็จัดการทำสะอาดและชำแหละกินสดก็ได้ สมัยก่อนวาซาบิไม่มีแบบหลอด มีแบบอับกระป๋องจะกินต้องงัดฝาแล้วเอาละลายน้ำ (น้ำปลาถั่วมีเปนขวดไม่เปนซอง ต้องลำบากพกไปหากใจจะกินแบบญี่ปุ่น)

กินต้มก็ได้ มันคายหมึกในน้ำต้ม ออกมาเปนน้ำดำ นึกถึงว่าที่ “ร้านร่มไม้ บางแสน”  มีหมึกแบบนี้กินรสอร่อยชื่นใจ

เอาทอดก็ได้ เกลือกแป้งนิดเกิดมาก็เพิ่งได้กินหมึกสดที่สุดในโลกวันนั้น 
 

เราตกหมึกได้หนึ่งถังสี เอากินบนเรือแบบดิบมันยุ่งยากไปและเอามาปิ้งกินต้มกินเมื่อถึงฝั่งใกล้ชุมพรคาบาน่า
 

ท่านว่าได้มาเยอะต้องกินให้หมดนะ_ให้เกียรติมัน มันอุตส่าห์มาถึงมรณะด้วยมือเรา แลเราพิฆาตฆ่ามันเพื่อเปนอาหารมิใช่การละเล่นสนุกคะนอง ต้องกินให้หมด จะทำแห้งทำเค็มอย่างไรแล้วแต่ ต้องทำกินให้หมด

เรากราบเข้าใจชีวิต นัยยะแห่งปรัชญาปลาหมึก: การเข่นฆ่า หาอาหาร แลการจัดการทรัพยากรในคืนนั้น อันเเลกมาด้วยรสชาติแสนอร่อยสดหวาน อิ่ม_โอชา จนท้องเเทบจะแตกฯ

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 หน้า 18 ฉบับที่ 3,781 วันที่ 8 – 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2565