“….การได้หายใจ ทำให้คุณมีชีวิต…การหายใจเป็น ช่วยให้ชีวิตเป็นสุข ส่วนการหายใจอย่างมีสติแบบพุทธ คือหนทางชีวิตที่พ้นทุกข์ได้จริง”
แม้จะไม่ตั้งใจ แม้หลับใหลอยู่ ร่างกายก็มีระบบอัตโนมัติในการดูดลมเข้าและพ่นลมออก และนั่นก็คือการหายใจเพื่อให้มีชีวิตรอด ทุกชีวิตพยายามรักษาตัวเอง โดยไม่จำเป็นต้องออกแรงคิดแต่อย่างใด
แต่การสร้างอัตโนมัติใหม่…เริ่มจากการมีศิลปะผ่อนสั้นผ่อนยาว
“รู้จักดื่มด่ำกับลมหายใจที่นิ่มนวล ทำความผ่อนคลายให้ร่างกายและทำความสบายให้จิตใจ คือหนทางรอดชีวิตอย่างเป็นสุข ไม่ใช่แค่รอดเพื่อเจอทุกข์นานาไปวันๆ”
หลังจากหายใจอย่างเป็นสุขได้ แล้วตั้งมุมมองให้ตรงตามจริง เห็นว่าลมเข้าแล้วต้องออกเป็นธรรมดา…เห็นว่าแม้เกิดสมาธิ …กายใจระงับความกวัดแกว่ง…ลากลมยาวได้อ่อนโยนแสนสุข
ในที่สุดร่างกายก็ปรับเปลี่ยน…ลากลมได้สั้นลง ไม่สดชื่นเป็นสุขคงเส้นคงวาตลอดไป จิตใจเคยนิ่งนานแค่ไหนก็กลับมาฟุ้งได้
เมื่อเจริญสติ โดยหายใจจนสติเจริญ ย่อมได้ ชื่อว่าเห็นแก่นชีวิต เห็นลมหายใจ เห็นจิตวิญญาณ เป็นของชั่วคราว…เปลี่ยนจากสิ่งหนึ่ง ไปเป็นอีกสิ่งหนึ่งอยู่ตลอดเวลา เมื่อนั้นอุปาทานย่อมขาดที่ตั้ง
และนั่นเอง เรื่องวุ่นวายภายนอก ย่อมรบกวนจิตใจภายในไม่ได้ เหลือแต่จิตเป็นอิสระจากการรบกวนอยู่ทุกข์จึงหายไป ณ ที่นั้นเอง!
Cr. เฟซบุ๊กเพจ “Dungtrin” 5 กันยายน 2566
@@@@@@
“ความเชื่อ” ของ “มนุษย์” คือการยอมรับว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นจริง บางครั้งความเชื่อก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีเหตุผลประกอบ อย่างที่เราๆท่านๆหลายคนเชื่อในเรื่องฤกษ์ยาม วันเวลา ตกฟาก เครื่องรางของขลัง …อีกทั้ง “ปาฏิหาริย์” สิ่งยึดเหนี่ยวตามที่ต่างๆที่ให้ “คุณ” แก่ตนได้
อาทิ เชื่อกันว่า…ทำบุญไหว้พระ ถวายพวงมาลัย ดอกไม้ ธูปเทียนบูชา หากตายไปแล้วเกิดชาติหน้าก็จักอุดมด้วยลาภยศชื่อเสียง
มีโอกาสได้ทำบุญ …สร้างโบสถ์ สร้างวิหารสืบต่อพระพุทธ ศาสนา เกิดชาติหน้าจะมีวาสนา บารมีมากมายเหลือคณา หรือทำบุญสวดมนต์ก็มีความเชื่อกันว่าจะทำให้มีสติปัญญาแหลมคม
ทำบุญน้ำมันตะเกียง…จะทำให้ชีวิตโชติช่วง ชัชวาล เจริญรุ่งเรือง มีชื่อเสียงโด่งดังดั่งเปลวไฟ คิดพิมพ์หนังสือธรรมะแจกเป็นธรรมทาน เกิดชาติหน้าว่ากันว่าจะมีบารมี วาสนา มีชีวิตความเป็นอยู่สุขสมบูรณ์พร้อมสรรพ
“บุญ” คือการกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา ความเชื่อเกี่ยวกับบุญทำให้เราๆ ท่านๆ ทำบุญมากขึ้นหรือน้อยลงอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับศรัทธาในหัวใจของผู้ใจบุญแต่ละคน
พลเอกนายแพทย์บุญลือ วงษ์ท้าว ประธานมูลนิธิพระพุทธอโรคยา มหาลาโภ ฝากบอกบุญใหญ่ โครงการจัดสร้างพระพุทธอโรคยา มหาลาโภ รุ่นสมปรารถนา ขนาดหน้าตัก 9 นิ้ว และ 5 นิ้ว
เพื่อหารายได้สมทบทุนโครงการจัดสร้างพุทธอุทยาน “พระพุทธอโรคยา มหาลาโภ” ณ หมู่ที่ 15 ถนนมิตรภาพ กม.ที่ 168 ต.หนองงูเหลือม อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.นครราชสีมา
ซึ่งจะเป็นที่ประดิษฐาน “พระพุทธอโรคยา มหาลาโภ” ขนาดหน้าตัก 12 เมตร สูง 25 เมตร หล่อด้วยโลหะทองบรอนซ์ แบบประยุกต์ศิลปรัตน โกสินทร์ พุทธลักษณะพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภา
ที่สำคัญที่นี่ยังจะใช้เป็นศูนย์การเรียนรู้
ฝึกปฏิบัติธรรมของพุทธศาสนิกชนโดยทั่วไปผู้สนใจสอบถามเพิ่มเติมได้ที่ “มูลนิธิพระพุทธอโรคยา มหาลาโภ” โทร.08-9221-3666, 08-2225-9525
@@@@@@
“พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตพุทธเจ้า” เข้ามามีอิทธิพลและบทบาทในเอเชียนับกว่า 400 ปีหลังพุทธกาลของเมืองไทยตั้งแต่สมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ที่สร้างนครวัดนครธม จะเห็นตามเส้นทางที่สร้าง “อโรคยศาล” ที่เป็นสถานที่รักษาพยาบาลเกี่ยวกับสุขภาพมีประมาณ 100 กว่าแห่ง
น่าสนใจว่ามี “อโรคยาสถาน” อยู่ในเมืองไทยกว่า 20 แห่งด้วยกัน…ทุกแห่งจะมี “พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตพุทธเจ้า” ตั้งเป็นประธานในสถานที่นั้น ให้ประชาชนได้กราบสักการบูชาและขอพร
“พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตพุทธเจ้า” ถือว่าเป็นสัมโภคกาย เป็นกายที่ไม่มีตัวตน เป็นองค์สมมติ เป็นพระพุทธเจ้าประจำทิศตะวันออก หมายถึง…การเกิด การที่ให้แสงสว่าง
…จะประทานพรให้กับพวกเราเรื่องรักษาเยียวยาทั้ง “กาย” และ “ใจ” ซึ่งมีมาตั้งแต่โบราณกาลหลังพุทธกาลแล้ว อาจารย์วันชัย รวยอารี กรรมการดำเนินการ เคยกล่าวไว้ว่า การขอพรไม่ใช่เรื่องงมงาย การที่เรามีศรัทธาในพระท่านและมีจิตที่ตั้งมั่นจะทำให้เกิดพลัง และการที่เรามีพลัง มีจิตใจที่ดี
ผลต่อเนื่องก็มี ถ้าเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะทำให้การรักษาดีขึ้นได้ “พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตพุทธเจ้า” จะเสริมพลังศรัทธาเยียวยากาย…ใจพระคาถาบูชา “พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคตพุทธเจ้า”
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3 จบ) นะโม ภะคะวะเต ไภษัชเย คุรุไวฑูรยประภา ราชายะ ตะถาคะตายะ ระทะเต สัมยัก สัมพุทธายะ ไภเษชะเย ไภเษชะยะ สะมุระคะเต สะวาหายะ
“ค่าของคนมิได้นับเพราะทรัพย์มาก หรือนับจากรูปลักษณ์สมศักดิ์ศรี…หากเกิดแต่คุณงามและความดี ผลงานที่จรรโลงให้โลกไพบูลย์”
…“อย่าดูหมิ่น บาปกรรม ว่าทำน้อย น้ำหยดบ่อยลงกระถางเต็มอ่างได้ แม้บาปกรรมทำบ่อยบ่อยน้อยเมื่อไร ท่วมทับใจโง่งม สั่งสมกรรม”…“เร่งช่วยตัว ดีกว่า อย่างร้องแย่ หาทางแก้ ได้คล่อง ต้องขยัน สะสมทรัพย์ ทับทวี ดีทุกวัน เงิน ป้องกัน โรคแย่ แน่จริงๆ” ปิดท้ายด้วยธรรมะสะท้อนชีวิตสัตว์โลก แม้ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม แต่ไม่น้อยหลายชีวิตก็ยังหิ้วติดอยู่กับกิเลสไม่กลัวกรรมจะตามทัน
“ศรัทธา”…นำมาซึ่งปาฏิหาริย์? เชื่อไม่เชื่อโปรดอย่าได้…“ลบหลู่”.
รัก-ยม