“บางแสน” ถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวชลบุรียอดนิยมอันดับต้น ๆ เลยก็ว่าได้ เพราะตั้งอยู่ใกล้กรุงเทพฯ ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็สามารถนั่งชิลรับบรรยากาศริมทะเลได้แล้ว เหมาะแก่การไปเที่ยวปิกนิกพักผ่อนแบบครอบครัว แถมเป็นชายหาดที่สามารถลงเล่นน้ำได้อย่างปลอดภัย วันนี้เราเลยนำเอาบันทึกการเดินทางไปเที่ยวบางแสนแบบชิค ๆ แบบไปเช้า-เย็นกลับของ คุณแมวน้ำตาหวาน สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่แวะไปพักร้อนแถวบางแสน พร้อมเก็บภาพที่เที่ยวเก๋ ๆ มาให้ได้ชมกัน ทริปนี้จะสนุกแค่ไหนตามไปชมแบบเต็ม ๆ กันเลย
สวัสดีค่ะ…แมวน้ำเองค่ะ
กระทู้นี้ยังคงวนเวียนอยู่ในแถบชลบุรีเหมือนเดิม เพราะไหน ๆ ก็ย้ายสำมะโนครัวมาเป็นคนพัทยาแล้ว ก็กะจะไล่เก็บที่เที่ยว ที่พักผ่อนในจังหวัดชลบุรี ไว้เป็นข้อมูลให้เพื่อน ๆ ญาติ ๆ คนรู้จัก (หรือไม่รู้จักก็ตาม) ที่จะแวะมาหาที่พัทยาซะหน่อยว่าในระหว่างทาง หรือบริเวณใกล้เคียงพัทยา หรือในเขตชลบุรีนี่มีอะไรน่าสนใจบ้าง (กระทู้ก่อนหน้านี้ก็ไปแสมสาร บางเสร่ ย้อนรอยไปเที่ยว ตามลิงก์นี้ได้เลย)
[CR]Just 12 Hrs เวลาน้อยใช้สอยให้เต็มที่ : โปรแกรมแน่น ๆ – แสมสาร -> บางเสร่ -> พัทยา
(http://pantip.com/topic/33814327/comment3 )
เนื่องจากเวลาน้อยไปไหนไกลไม่ได้ ร้านหยุดแค่วันเดียวเพราะต้องรีบกลับมาเปิดร้านตอนเช้าในวันจันทร์ งั้นเราก็เที่ยวได้แค่เขตปริมณฑลของพัทยาได้เท่านั้นแหละ ทริปนี้เลยขอเลือกจุดหมายปลายทาง คือ “บางแสน” ที่แว่ว ๆ ว่าตอนนี้กลายเป็นดินแดนแห่งคาเฟ่ชิค ๆ ไปแล้ว จริงหรือเปล่าต้องไปดู
เมื่อคิดถึง “บางแสน” ภาพแฟลชแบ็คในหัวแมวน้ำ คือคิดถึง “บางแสน” คิดถึง “เช็งเม้ง” เพราะที่บ้านจะไปแวะ “บางแสน” หลังจากไหว้เช็งเม้งอากง-อาม่าเสร็จจากสุสานแถวบ้านบึง ครึ่งบ่ายของวันเช็งเม้งทั้งตระกูลจะฝ่าดงรถติดจากหลุมบรรพบุรุษ ไปนั่งเบียด ๆ ใต้ร่มชายหาดกับเตียงผ้าใบอันแออัดอากาศร้อนระอุ เคล้ากลิ่นส้มตำปูม้า ปูปลาร้า หอยดอง หอยเสียบ ที่พร้อมจะทำให้เราท้องเสียได้ทุกเวลา และบรรดาเป็ดไก่ไหว้เจ้า จับฉ่าย ที่กินไม่หมดจากหน้าหลุมอากง มาสุมหัวนั่งกินกันที่หาดทรายบางแสนกัน
ฟากผู้ใหญ่ ๆ ก็จะนั่งหลับพักผ่อนที่เตียงผ้าใบสีรุ้ง ส่วนลูกเด็กเล็กแดงก็จะไปเช่าห่วงยางสีดำ เล่นน้ำทะเลกันสนุกสนาน (ตอนเด็ก ๆ ซื้อ Sun block มาได้ใช้ปีละครั้งก็งานนี้) เฮีย ๆ เจ้ ๆ ก็จะเช่าจักรยานสองตอน สามตอนมาปั่นเล่นกัน ส่วนของที่ระลึกประหนึ่งเป็นโอท็อปห้าดาวของหาดบางแสนก็คือสร้อยที่ร้อยจากเปลือกหอย แฟชั่นสุดชิค ฮิปปี้ โบฮีเมียนกันไป แต่จะให้เก๋ ณ สมัยนั้น (เมื่อเกือบ 20 ปี ที่แล้ว… แลดูชราภาพ) ต้องเล่นสกูตเตอร์ บานาน่าโบ๊ท ด้วย…น้ำทะเลสีคล้ำ ๆ หาดทรายก็ขยะเต็มไปหมด ก็เล่นกันไปได้ แต่เดี๋ยวนี้สะอาดขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้ว
วันนี้แมวน้ำจึงอยากแวะมาบางแสนอีกครั้ง มาดูสิว่าบางแสนเปลี่ยนแปลงไปถึงไหนแล้ว ขอมาเดินเล่นพักผ่อนชิล ๆ หนึ่งวัน ปะ…ไปพัก “บางแสน” กันสักวันแล้วค่อยกลับมา (ทำงานต่ออออออ….)
กินติมดูควาย
ทริปนี้ออกเดินทางจากบ้านที่กรุงเทพฯ แถวตลิ่งชัน เดินทางมาเมืองชลแป๊บเดียว ชั่วโมงเดียวเท่านั้น ขึ้นทางด่วนจากสาทรมาลงบางนาแล้ววิ่งถนนสุขุมวิทยาวมาเลย ไม่ได้ขึ้นบูรพาวิถีค่ะ เพราะ 1. ไม่รีบ 2. ตอนบ่ายมันร้อน เราจึงเอาเงาบูรพาวิถีคุ้มกะลาหัวมาเรื่อย ๆ จนถึงบางปะกงเลย เย็นสบาย ตังค์ก็ไม่เสียแล้วทางข้างล่างซ่อมเสร็จแล้ว ไม่ต้องเบี่ยงเข้าเบี่ยงออกแล้ว ชีวิตดีทีเดียว แมวน้ำมาถึงแถวบางแสน หนองมนตอนบ่าย 3 เห็นจะได้ บ่ายร้อนแดดแรงอย่างนี้คงต้องหาของเย็นดับร้อนแล้ว ซึ่งจะมีอะไรสุนทรียะไปกว่าการได้กินไอศกรีมดื่มด่ำกับธรรมชาติและสัตว์เลี้ยงสุดน่ารัก หากคุณกำลังคิดถึงคาเฟ่หมา คาเฟ่แมว กันอยู่ ก็ขอให้กลับรถใช้ถนนสุขุมวิทเส้นเดิมไปแถวทองหล่อ อโศกกันนะคะ เอ๊ย !! มาถึงบางแสนแล้วจะย้อนไปทำไมล่ะ “กินติม ดูควาย” กันดีกว่า น่ารัก ซื่อ ๆ สไตล์บ้านไร่ชายทุ่ง
อ้าว ! เคยเห็นในโทรทัศน์มีร้านอยู่ใกล้ ๆ ทุ่งที่เลี้ยงควาย แล้วทำไมมันโล่งเตียนแบบนี้ล่ะคะ
อ้อออออ…. ร้านย้ายไปฝั่งตรงข้ามแล้ว เลยไปกลับรถข้างหน้า ร้านตั้งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
ถังไอศกรีมเรียงเป็นตับเลย มีหลายรสชาติให้เลือก ประมาณสิบกว่ารสได้
1 ถ้วย ราคา 20 บาทเลือกไอศกรีมได้ 3 รส และใส่ท็อปปิ้งได้ 3 อย่าง….ราคาดี !!!
เลือกไอศกรีมได้ครบแล้ว รอพี่เขาตักให้ แล้วเราก็เลือกใส่ท็อปปิ้งด้านนี้เลยค่ะ มีเยอะเลย ทั้งเยลลี่หลายชนิด ลูกชิด อะไรอีกเยอะแยะ จำไม่ค่อยได้ เลือกได้สามอย่าง จ่ายไป 20 บาท รับไอศกรีมมากินกันเลย
20 บาท ถ้วยใหญ่ ใช้ได้เลย
ทางร้านมีโต๊ะให้นั่งกินด้วยนะ แต่เอาจริง ๆ เพื่ออรรถรสในการรับประทานที่มากขึ้นจะรออะไรล่ะคะ ถือข้ามถนนไปยืนดูควายฝั่งโน้นสิ จะได้สมกับชื่อร้าน
ฮี่ ๆๆๆ ข้ามมาแล้ว..รอดตาย รถไม่เยอะนะแต่แอบเร็ว การกินไอศกรีมให้ได้รสชาติที่นี่ต้องเสี่ยงตายข้ามถนนมากินด้วย อะดรีนาลินมันจะหลั่ง ไอศกรีมมันจะอร่อย….เหรอ ใครบอกกกกกก…
มันต้องมานั่งกินไป ดูควายเล็มหญ้าไป แบบนี้ใช่ไหมคือสิ่งที่ถูกต้อง
กินไอศกรีม ดูควาย หรือว่าดูควายกินไอศกรีม…เอ๊ย !! กินไอศกรีมดูควายถูกแล้ว !!
กินไอศกรีมเสร็จแล้วเดี๋ยวเข้าไปเที่ยวในบางแสนกันค่ะ
STANDTALL COFFEE
หลังจากกินไอศกรีม ดูควาย เพลิน ๆ กันไปแล้ว บ่ายแก่ ๆ Coffee Break แบบนี้ต้องฉีดคาเฟอีนเข้าเส้นหน่อย แต่ไม่ใช่แมวน้ำค่ะ เพราะแมวน้ำแพ้คาเฟอีน (แหม…ดูกระแดะ) คือกินไม่ได้จริง ๆ แค่กินชามะนาว ชาเขียวเย็น กรดไหลย้อนยังกำเริบเลย ถ้าโดนเอสเปรสโซ่ไปตายแน่ ๆ มีเพื่อนเคยแนะนำมาว่าที่บางแสนเนี่ยมีร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่งที่คอกาแฟจะรู้ว่าร้านนี้คือของจริง เขาจริงจังทุกขั้นตอนของกาแฟ ร้านชื่อ “STANDTALL”
ร้านเล็ก ๆ คูหาเดียว อยู่ริมถนนลงหาดบางแสน ร้านเล็ก ๆ ไม่โดดเด่น แต่ก็หาได้ไม่ยาก อย่างที่บอกนะคะร้านนี้เน้นกาแฟ เขาซีเรียสเรื่องรสชาติของกาแฟมาก จากการให้ปากคำของพี่บาริสต้า (เอ้า ! เขาผิดอะไรถึงไปสอบสวนเขา) เปล่า ๆๆๆ ไม่ได้สอบสวน พี่เขาอัธยาศัยดี ชวนคุยไปเรื่อย พร้อมให้ความรู้เกี่ยวกับรสชาติกาแฟไปพร้อมกันด้วย
พี่เขาบอกว่ารสชาติกาแฟที่นี่จะเป็นมาตรฐาน ใครชงก็รสเหมือนกัน ไม่เพี้ยน เพราะมีการชั่งตวงปริมาณของแต่ละแก้ว ส่วนเครื่องที่ใช้นี่ก็เทพ ราคาเครื่องนี่ซื้อรถยนต์ได้เลย…แต่แหม ก็เครื่องมือทำมาหากินเนาะ ลงทุนไปคุ้มค่าอยู่แล้ว เพื่อคุณภาพของกาแฟ เขาจึงตั้งใจและใส่ใจทุกรายละเอียด พี่เขาว่ามาอย่างนั้น
หรืออย่างเมล็ดกาแฟนี่ก็ไม่ได้ไก่กา ทุกอย่างมีที่มา ซึ่งล้วนแล้วมาจากแหล่งผลิตเมล็ดกาแฟคุณภาพทั้งนั้น ทั้งไทย ทั้งเทศ เอามาผสมหรือ Blend เอง จนทำให้เกิด House Blend เป็นรสชาติเฉพาะกิจของทางร้าน ซึ่งถ้าเป็นตัวจริงนี่พอจิบปุ๊บก็จะสามารถแยกรสพิเศษออกได้ ซึ่งไม่ใช่แค่รสขม เปรี้ยว แต่มัน beyond ไปกว่านั้น คือรสมันจะแฝงไปด้วย ความนุ่ม เบา มีกลิ่นดอกไม้ ฯลฯ
ไอ้เรามันก็ดื่มกาแฟไม่ได้ด้วยสิ อยากรู้เหมือนกันว่าเราจะแยกออกไหม มันจะให้ความรู้สึกเหมือนแดจังกึมมีความสามารถพิเศษแยกรสสัมผัสได้ แบบนั้นใช่ไหม 555
เคยคุยกับเพื่อนที่ทำอาหารและเบเกอรี่ว่าการแยกรสชาติกาแฟเป็นเรื่องที่น่าศึกษา ยิ่งด้วยความที่แมวน้ำเป็นแม่ครัว ก็จะสามารถแยกรสอาหารได้ในระดับหนึ่ง คือบางทีชิมอาหารจากร้านอาหารแล้วชอบ อยากลองทำกินเองก็จะนึกว่าเออมันประกอบไปด้วยรสนี้ ๆ นะ แล้วจำรสนั้นมาลองทำกินเองที่บ้าน ซึ่งก็ไม่ได้เหมือนซะทีเดียว แต่ก็ใกล้เคียง (ให้เรียกการก๊อบปี้รสคนอื่นมาทำเอง แล้วไม่เหมือนต้นฉบับว่า House Blend แล้วกันนะ จะได้ดูดีขึ้น 555) แต่การแยกรสชาติอาหารมันไม่ซับซ้อนระดับ advance เท่ารสชาติกาแฟ จึงมีการตั้งสมมติฐานกันเองว่าถ้าแม่ครัวทำกับข้าว แล้วสามารถแยกรสชาติของกาแฟได้ละเอียดประมาณหนึ่ง ก็มีแนวโน้มว่าน่าจะสามารถนำไปใช้ในการแยกรสชาติซับซ้อนของอาหารได้ดียิ่งขึ้น (หรือเปล่า ?) นี่สาระไปหรือเปล่าเนี่ย เรามาพักผ่อนกันนิ
ถ้าอย่างนั้นสั่งเครื่องดื่มกันก่อนดีกว่า เมนูก็ง่าย ๆ แผ่นเดียวจบ ดูเอาจากกระดานนี้เลย ชอบมาก เป็นภาพแบบ illustration ดูง่าย คลีน และคิวท์ ซึ่งที่นี่ก็ไม่ได้มีแค่กาแฟหรือเครื่องดื่มเท่านั้น อาหารให้หนักท้องก็มีเสิร์ฟด้วย แต่จะออกแนวอาหารฝรั่ง ๆ หน่อย
มาร้านกาแฟก็ต้องสั่งกาแฟสิคะ เลยสั่งลาเต้ร้อนมา 1 แก้ว ทำลาเต้อาร์ตมาลายเนียน สวยเชียว เคยลองทำไม่เห็นทำได้เลยดูเหมือนจะง่าย แต่ยาก
เพิ่งกินไอศกรีมหวาน ๆ เย็น ๆ มา เจอกาแฟร้อน ๆ ขม ๆ เข้าไป จะกินอะไรนี่ปรึกษาท้องไส้บ้างไหมฮึ
ส่วนของแมวน้ำผู้ที่กระเพาะเป็นอริราชศัตรูกับคาเฟอีนเลยขอสั่งดริงก์สวย ๆ เฮลท์ตี้ ๆ อย่างน้ำผลไม้รวมคั้นสด ที่เป็นน้ำคั้นสดแยกกาก (เอาจริง ๆ ผู้ป่วยกรดไหลย้อนก็ไม่ควรดื่มน้ำผลไม้นะคะ เพราะมันจะกัดกระเพาะ แต่นาทีนี้แมวน้ำจะเหลือน้ำอะไรให้กินได้บ้างนอกจากน้ำเปล่า T T)
ร้าน STANDTALL ร้านเล็ก ๆ แคบ ๆ แต่ใช้ space ได้อย่างลงตัว อย่างเช่น โต๊ะที่แมวน้ำนั่งเนี่ยคือจะเรียกว่าโต๊ะดีไหม เพราะมันคือสามเหลี่ยมเบอร์มิวดาที่ยื่นมาจากกำแพง สามารถวางได้แต่แก้วกาแฟกับเค้ก 1 ชิ้นถ้วน
แต่ที่นี่มีโต๊ะหลายแบบ มีบาร์ดริปด้วย แยกเป็นสัดส่วนกับเครื่องชงหลัก ลูกค้าสามารถดริปเก๋ ๆ พร้อมออนไลน์ via แล็ปท็อปหรือแท็บเล็ตคู่ใจก็ได้ชีวิตแบบฮิปสเตอร์สโลว์ไลฟ์ได้อย่างมีระดับ
ร้านคุมโทนให้สีออกเฉดไม้ ๆ ตัดดำ ไฟสีส้ม ๆ ดูอบอุ่น แม้แต่น้ำในตู้แช่ยังแอบคุมโทนสีด้วย…เบียร์ตราสามมุขเก๋ ๆ
ชั้นสองจะมีที่นั่งเป็นโต๊ะให้ปลีกวิเวกจริง ๆ ร้านไม่ได้ใหญ่เลย แต่รู้สึกโปร่ง ๆ ดี ไม่อึดอัด นั่งได้ยาว ๆ แต่พี่ที่ร้านบอกว่าดีนะน้องมาตอนนี้ เมื่อตอนบ่ายคนเต็มร้านแทบจะไม่มีที่นั่งเลย ทั้งที่ราคาเครื่องดื่มและอาหารร้านนี้ก็ไม่ถูกนะเนี่ย
โอ๊ยยยยยยย ขายดีเกิ๊น แอบอิจฉา
นั่งคุยไปคุยมากับพี่เขาก็เลยให้ลองเอสเปรสโซ่ เพื่อให้ลิ้มลองรสชาติ House Blend จุดขายของทางร้านเท่าที่เอาช้อนจิ้มและแตะที่ปลายลิ้น จะออกรสเบา เปรี้ยวนำ คือไม่รู้อะ กินไม่เป็นและแค่ปลายลิ้นนี้ก็แทบสิ้นใจแล้ว ทางร้านไม่ได้ขายแค่กาแฟ แต่เรียกว่าทำกาแฟครบวงจรเลยดีกว่า มีสอนชง ขายเครื่อง ขายเมล็ด เอาทุกอย่างว่างั้น อยากรู้อะไรสอบถามจากเฟซบุ๊กร้านเอาแล้วกันนะคะ
ยังไงใครอยากลองรสกาแฟแบบกาแฟจริง ๆ แนะนำให้มาลอง แมวน้ำว่าอาจจะไม่ได้ถูกปากคนดื่มกาแฟนมทั่วไป เพราะคนไทยติดรสชาติเข้ม หวาน มัน แต่ Recommend สำหรับคอกาแฟจริงจัง ร้านนี้ไม่น่าพลาด หากได้มาเที่ยวบางแสนนะคะ
บ้านไออุ่น พูลวิลล่า
แค่ปลายลิ้นสัมผัส Espresso ที่ STANDTALL ไปเมื่อกี้ ก็มึน ๆ ตึง ๆ เหมือนเมาเลย ผู้ป่วยกรดไหลย้อนนี่ล้อเล่นกับคาเฟอีนไม่ได้เลยนะคะ เดี๋ยวเราเข้าที่พักกันดีกว่า ไปเช็กอินก่อน แล้วก็นั่งพัก นั่งเล่น ก่อนที่ตอนเย็นจะออกมาเดินเล่นแล้วก็ให้อาหารเย็นแมวน้ำกันในลำดับต่อไป จะว่าไปที่พักที่บางแสนจะว่ามีเยอะก็เยอะ จะว่าน้อยก็น้อย ที่ว่าน้อยนี่หมายถึงที่พักที่เป๊ะถูกใจ ราคาน่าคบหานี่มีให้เลือกไม่มาก ด้วยความที่ใกล้พัทยา นอนบางแสน รัศมีมันใกล้บ้านไป จ่ายแพงมันทำใจไม่ได้จริง ๆ โจทย์ที่พักของเราคืนนี้คือ “สะอาด สวย ชิค ใกล้หาด มีสระว่ายน้ำ ในราคาย่อมเยา ไม่เกิน 1,500 บาท” เกินกว่านี้ตีรถกลับไปนอนบ้านที่พัทยาดีกว่า…เพราะทำใจไม่ได้…ทำใจไม่ได้…ทำใจไม่ได้ !!! จ่ายแพงเราทำใจไม่ได้…แล้ว by WD” href=”http://travel.kapook.com/#81643632″> Agoda
บ้านไออุ่นอยู่ถนนบางแสนล่าง ซอย 10 เป็นที่พักขนาดกะทัดรัด แต่ลงตัว ที่แจ่มคือทุกห้องนี่อยู่ข้างสระน้ำ ประหนึ่งเรานอนห้องพูลวิลล่ากันเลยทีเดียวเชียว
ที่พักมีทั้งหมด 8 ห้อง 2 ชั้น ชั้นละ 4 ห้องเอง ห้องข้างล่างนี่ยืนตรงระเบียงก็กระโดดลงน้ำได้เลยเหอะ ตรงประตูทางเข้าที่ถือเป็นล็อบบี้ในตัว และเป็นที่สังสรรค์นั่งเล่นริมสระ ก็จัดวางได้ดี มีน้ำ ชา กาแฟ ไมโล ให้บริการตัวเอง
ขึ้นไปส่องชั้นบนบ้าง แมวน้ำนอนชั้นสอง
เปิดห้องเข้าไปก็ฟีลกู๊ดเลย ห้องกว้างขวางโอ่โถงพอสำหรับโดดยางบ้านได้เลย เผลอเล่นบอลลูนโป้งได้ด้วย แถมยังมีเตาไฟฟ้ากะซิงค์ล้างจานให้ด้วย เรียกว่าอยู่แบบรายเดือนยาว ๆ ยังได้เลย (แหะ ๆ ๆ ลืมถ่ายรูปเตามาให้ดู) ที่นอนหมอนมุ้ง สะอาดสะอ้าน น่านอน มีไดร์เป่าผมด้วย มีชุดเสื้อคลุม กับรองเท้าเดินบ้านอีก คืออำนวยความสะดวกดีมาก
ห้องน้ำก็กว้างดี มีอ่างอาบน้ำ ที่ชอบคือมีสบู่ แชมพู ครีมนวดพร้อม
เปิดระเบียงไปดูสระว่ายน้ำ
น่าว่ายอะ (แต่ว่ายไม่เป็น ว่ายไม่เป็นก็ลงไปแช่คลายเส้นก็ได้นี่ ^^)
ยังไง…ฟ้ายังไม่มืด เดี๋ยวขอแวบไปเดินเล่น เดี๋ยวตอนค่ำจะมาเล่นน้ำกัน เย่ ๆๆ
กลับมาที่พักตอนทุ่ม สองทุ่ม กำลังดีเลย จะได้เล่นน้ำกันไม่ดึกไป
อย่างที่บอกวันนี้คนน้อยเลยเหมือนเป็นเจ้าของสระแต่เพียงผู้เดียว เดี๋ยวขึ้นไปแปลงกายก่อน….
สระพร้อม คนพร้อม กระโดดลงน้ำตูมมมมม…
กระโดดทีน้ำเขากระเพื่อมถึงชั้นสองเลย…ก็เว่อร์ไป
แช่น้ำสบายดีจังเลยค่ะ ทำงานติดต่อไม่ได้หยุดแม้แต่วันเดียวมาสามอาทิตย์ ทอด ผัด แกง ต้ม อยู่ในครัวทั้งวัน ร่างกายอ่อนล้าได้มาแช่น้ำเย็น ๆ ก็สบายดี นั่นคือเหตุว่าทำไมถึงหาที่พักมีสระว่ายน้ำ คือจริง ๆ ถ้านอนที่พักแบบไม่มีสระก็จะราคาต่ำกว่านี้ แต่ทริปนี้มาพักผ่อนเลยขอพักแบบสบาย ๆ หน่อย ซึ่งที่บ้านไออุ่นก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ข้อดีของที่นี่แมวน้ำพูดไปหมดแล้วแต่ข้อเสียก็พอมีตรงที่ที่จอดรถน้อย เนื่องจากหน้าบ้านไม่กว้างมากจอดรถได้ไม่เยอะ ต้องถอยตั้งลำจอดหน้าบ้านแล้วซอยเล็กค่ะ อย่างรถแมวน้ำเป็นรถกระบะยาว ๆ นี่ก็จอดยากอยู่ ใครอยากหาที่พักบางแสน ลองมาแวะพักที่นี่ดู ราคาหลักพันต้น ๆ (ไม่มีอาหารเช้า) มีสระว่ายน้ำด้วย เดินไปประมาณไม่ถึง 50 เมตร ก็ถึงหาดวอนนภาแล้ว ตอนกลางคืนแถวหน้าหาดมีร้านคูล ๆ ชิค ๆ ทั้งร้านนม ร้านเหล้า ร้านข้าวก็มีหลายร้านเลย เดี๋ยวเล่นน้ำเสร็จต้องออกไปสำรวจโลกหน่อยแล้ว..^^
อิ่มทะเลซีฟู้ดบุฟเฟ่ต์
มื้อเย็นวันนี้จะมาให้อาหารแมวน้ำกันที่ร้านซีฟู้ดบุฟเฟ่ต์ จริง ๆ แมวน้ำก็ไม่รู้หรอกว่าร้านไหนดีคือเชื่อคนง่ายไง อ่านรีวิวจาก wongnai เขาแนะนำมาด้วยรูปซีฟู้ดนานาชนิดนอนร้อนอยู่บนตะแกรงย่าง มันช่างล่อตาล่อใจซะเหลือเกิน เลยจัดไปที่ร้าน “อิ่มทะเล” ร้านนี้นี่เอง…ร้านไม่ใหญ่มาก อยู่ถนนทางลงหาดเหมือนกัน
แมวน้ำว่าถนนเส้นนี้พีคสุดในบางแสนแล้ว เพราะรวมทุกสิ่งอย่างไว้เยอะแยะ ทั้ง ม.บูรพา ห้างแหลมทอง คาเฟ่เก๋ ๆ ร้านกาแฟ ร้านอาหารดีก็มากมาย ร้านเหล้าก็มากมี ร้านรถเข็นแผงลอยก็เยอะแยะ แต่วันนี้ตั้งใจมาร้านนี้แล้วก็คงไม่แคล้วจะต้องโดนซีฟู้ด ร้านนี้เปิดช่วงเย็น ๆ ถึงเที่ยงคืนนะคะ มีโต๊ะนั่งไม่มาก หากไม่อยากพลาดโทรมาจองโต๊ะก่อนก็ได้ จะได้ไม่ยืนรอนาน
ลักษณะเป็นบุฟเฟต์ปิ้งย่างอย่างที่ช่วงนี้เขาฮิตเปิดร้านแบบนี้กันเยอะแยะ ราคาอยู่ที่ 399 บาท/คน/1.30 ชั่วโมง
ถ้า 2 ชั่วโมง ก็ 500 บาท พร้อมเครื่องดื่ม เบียร์ไม่อั้น คือเอาจริง ๆ ชั่วโมงครึ่งมันจะได้สักกี่ขวดเชียว ไหนจะปิ้ง ไหนจะแกะปู แกะกุ้ง ในส่วนของสดมีทั้งกุ้ง ปูม้า กั้ง หอยเชลล์ หอยนางรม ปลาหมึก หอยหวาน หอยแครง บาร์บีคิว สันคอหมู ซี่โครงหมู
เครื่องดื่มนอกจากน้ำอัดลม ชาเขียวขวด ๆ ก็มีเบียร์นี่แหละที่ถ้าจะกินเอาคุ้มก็ซัดเบียร์ไปแล้วกัน มีทั้งสิงห์ไลท์ คาร์ลสเบิร์ก ลีโอ และถ้าหากินยากหน่อยก็อาซาฮี (ไม่ได้ถ่ายไลน์น้ำมา แต่มีเท่าที่บอกไปเนี่ยแหละค่ะ)
ส่วนอาหารกินเล่นก็มีพวกไส้กรอกทอด ข้าวผัด ฯลฯ อีกนิด ๆ หน่อย ๆ ส่วนของหวานก็เป็นไอศกรีมของ i-fresh Back series ค่ะ เจ้าของเดียวกับเอเต้ แต่เกรดรองลงมา (ที่รู้จักเพราะที่ร้านแมวน้ำใช้ไอศกรีมเจ้านี้อยู่)
พอตักบรรดาเพื่อนพ้องสัตว์ทะเลมาที่โต๊ะปุ๊บเตาพร้อม ถ่านแดง ตะแกรงวางจะรออะไรล่ะ ก็พม่ากันเลยสิค่ะ ย่างกุ้งกันโดยพลัน ไม่กุ้งอย่างเดียวสิ มีกั้งด้วย ปูด้วย หอยด้วย
ถ่ายมุมท็อปบ้างค่ะ หน้าตาดูดีสวยงามกว่าหิ้วจากตลาดสด มาจุดเตาอั้งโล่ย่างเองที่บ้าน
หอยเชลล์ก็จะมีเนยให้ด้วย ไม่เนยสดหรอกค่ะ แพงไป ใช้มาการีนเนี่ยแหละ ส่วนหอยนางรมก็มีเครื่องเคียงเป็นหอมเจียวกับกระถินริมรั้ว พร้อมน้ำจิ้มซีฟู้ดที่รสชาติก็พอใช้ได้ โดยรวมถือว่าพอใช้ได้ แต่ก็ยังไม่สุดเท่าไร คือกินบุฟเฟต์ไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม เราจะตื่นเต้นกับการตักรอบแรก โอ้โห ! นี่ก็กุ้ง นั่นก็กั้ง แต่พอกินไปสักระยะแล้วมาตักรอบต่อ ๆ ไปจะเฉย ๆ แล้วคุณภาพความสดอยู่ในระดับปานกลาง (เรตติ้งนี้ให้โดยแม่ครัวที่ไปจ่ายตลาดอาหารทะเลนาเกลือเป็นประจำ^^ เชื่อถือได้ระดับหนึ่ง อิอิ) ก็ถ้ามาทะเลบางแสนแล้วอยากโดนอาหารทะเลแบบปิ้งย่างเอง โดยไม่ต้องไปตลาดซื้อแล้วนั่งพัดถ่านเองก็มาแวะร้านอิ่มทะเลได้ค่ะ (…บอกแล้วไงอยากคุ้มให้ซัดเบียร์ไปหลายขวดเลย)
บางแสน
มาบางแสนทั้งทีเราจะไม่ไปเหยียบทราย ชมทะเลบางแสนกันหน่อยรึ แดดร่มลมตกเช่นนี้เหมาะแก่การเดินไปชิลริมทะเลมาก แต่ด้วยความที่หาดบางแสนนี่ยาวเป็นกิโลฯ ได้ แมวน้ำจึงขอจอดรถใกล้แลนด์มาร์กป้ายนี้แล้วลงไปเดินให้พอได้เหยียบทรายชายหาดนิดหนึ่งพอ
ชายหาดบางแสนนี่ผ่านไปกี่ปี คนก็ยังเยอะเหมือนเดิมเลย นี่ขนาดจะหกโมงเย็นแล้วคนยังเต็มหาด
แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือสีน้ำทะเลขุ่น ๆ ขุ่นยังไงก็ขุ่นยังงั้น แต่ยังไงเด็ก ๆ ก็ยังเอ็นจอยกับทะเลเหมือนตอนเราเด็ก ๆ ไม่มีผิด
ความคลาสสิกของบางแสน คือบางแสนเป็นชายหาดที่เต็มไปด้วย Symbolic ไม่ว่าจะเป็นร่มชายหาดกับเต็นท์ผ้าใบที่ตั้งติด ๆ กัน แน่นทั้งหาด
ห่วงยางดำ ๆ
เครื่องบินโฟม (ยังแอบคิดว่ามันยังขายได้อยู่เหรอ)
แล้วก็ยังมีจักรยานสองตอน สามตอน สร้อยเปลือกหอย ฯลฯ ^^
เคยจำได้ว่าเมื่อก่อนมาเช็งเม้งแล้วมาแวะบางแสน หนีบเอาหมาคู่ใจมาด้วย เป็นพุดเดิลผสมชิสุตัวไม่ใหญ่มาก พอจะนั่งที่ชายหาดมีเจ้าหน้าที่เทศกิจมาไล่ บอกไม่ให้หมามาเล่นชายหาด คือก็งงว่าหมาเขาก็สะอาดนะ อึก็เก็บไม่ได้ปล่อยทิ้งไว้ แล้วพามาด้วยจะให้หมาไปอยู่ไหนแต่นะ ก็เป็นหน้าที่ของเขาแหละที่ต้องดูแลเรื่องของความสะอาดของชายหาด อ้าว…แล้วเจ้าตัวนี้มาได้ไง เนียนเลยนะ นอนเตียงผ้าใบเขา จ่ายตังค์ยังอะเรา
หลังจากได้มาเที่ยวบางแสนอีกครั้ง สิ่งที่เปลี่ยนไปเยอะเลยคือ บางแสนมีร้านน่านั่งเยอะมากกกก…มากกว่าพัทยาที่เป็นเมืองท่องเที่ยวอีกเหอะ เสียดายคราวนี้มามีเวลานิดเดียว เลยไม่ได้ไปสอดส่องร้านรวงอะไรมากนัก แต่ร้านนี้ทำเลดีมากค่ะ Cafe Kantary ตรงวงเวียน ใกล้หาด ร้านสวย ตอนแรกกะจะแวะซะหน่อย แต่ไม่ไหว ไม่มีท้องจะใส่อะไรได้อีกต่อไปแล้วเลยแค่เดินผ่านแล้วถ่ายรูปมา
พอตกค่ำหาดบางแสนทั่วไปก็จะเงียบ แต่ตรงถนนบางแสนล่างแถวหาดวอนนภา นับเป็นแหล่งแฮงก์เอาท์ของวัยรุ่นบางแสนกันเลยทีเดียวเชียว ร้านอาหาร ร้านนมเก๋ ๆ ร้านเหล้าฮิป ๆ นี่เรียงหน้ากระดานทั้งแถบเลย
ส่วนใครงบน้อยแต่อยากชิลฟีลทะเล ก็จับจองที่นั่งปูเสื่อริมฟุตบาธฝั่งติดทะเลกันเลย จุดเทียนเล่มหนึ่ง หรือไม่ก็เล่นเฟซบุ๊ก แชทไลน์กันไป หน้าจอมือถือก็พอที่จะให้ความสว่างระดับ 1 เปลวเทียนส่องพอที่จะชงเหล้าได้ไม่หกนั่นแหละค่ะ อิอิ
ดึกแล้วขอเข้านอนก่อนดีกว่า ต้องเก็บแรงไว้ตื่นตอนเช้า เพื่อรีบบึ่งรถกลับพัทยาให้ทันเปิดร้านตอนเก้าโมง …เฮือก!!!
เช้าวันใหม่..ที่บางแสน
เมื่อคืนที่เห็นนั่งก๊งกันริมหาด ตอนเช้ามาเก็บสะอาดเรียบร้อยดีจัง มันต้องอย่างนี้สิที่สาธารณะเราก็ต้องช่วยกันดูแลรักษา อากาศวันนี้ดีทีเดียว ฟ้าใส เมฆปุย ๆ เห็นแล้วอยากอยู่ต่อ
แต่ไม่ได้หรอก….หน้าที่ก็คือหน้าที่ โชเฟอร์พร้อมแล้ว (เหรอ ตายังปิดอยู่เลย) ได้เวลาเติมพลังเสือแล้วล้อหมุนกลับพัทยากัน
ยังไงกลับไปเปิดร้าน ผัดกับข้าว หาเงินไปเที่ยวครั้งต่อไปก่อนนะคะ กระทู้นี้หวังว่าจะเป็นไอเดียให้สำหรับใครที่อยากหาที่พักผ่อนใกล้ ๆ เปลี่ยนบรรยากาศก็ลองแวะมาเที่ยวเล่นบางแสนดู หลายอย่างเปลี่ยนไปแต่บรรยากาศเก่าก็ไม่เปลี่ยนแปลง ^^
ขอบคุณที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ…ย้าวยาว นี่ขนาดไปวันเดียวนะเนี่ย ^^
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณแมวน้ำตาหวาน สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ เฟซบุ๊ก ครัวแมวน้ำ (Seally Kitchen)