15 ก.ย. 2566 – เมื่อเวลา 08.00 น. พันตำรวจเอกพัฒนา รอบรู้ ผู้กำกับการสถานีตำรวจภูธรแสนสุข รับแจ้งว่าพบหญิงสาวกลายเป็นศพอยู่บริเวณริมชายหาดจุดชมวิว เขาสามมุก เขตเทศบาลเมืองแสนสุข ตำบลแสนสุข อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรีจึงพร้อมกู้ภัยและเจ้าหน้าที่ตำรวจรุดไปที่เกิดเหตุ
เมื่อไปถึงพบรถจักรยานยนต์ฮอนด้าเว็บสีเขียวขาวทะเบียน 2กง 7129 ระยอง ของผู้ตาย จอดอยู่ ถัดไปพบรองเท้าของผู้ตายสีขาวถอดทิ้งไว้ เดินลงไปที่บริเวณชายหาดพบศพ ทราบชื่อคือนางสาวฐิตาพร แนวพะนา อายุ 19 ปีเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยบูรพาปี 2 คณะพยาบาลศาสตร์ นอนหงายเสียชีวิตอยู่เพราะขาดอากาศหายใจ ตำรวจตรวจสอบไม่พบร่องรอยการต่อสู้หรือถูกทำร้ายร่างกายแต่อย่างใด แล้วนำศพส่งโรงบาล ม.บูรพาเพื่อผ่าพิสูจน์หาข้อเท็จจริงอีกครั้งนึง
จากการสอบสวนทราบว่า ผู้ตายเป็นนิสิตพยาบาลปีสอง เป็นชาวจังหวัดระยอง แต่ระยะหลังเกิดมีปัญหาเรื่องหูดับหรือหูไม่ได้ยินเสียง ทำให้มีปัญหาอุปสรรคต่อการเรียนและการรับฟังสิ่งต่างๆ จึงเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจบ่นกับเพื่อนอยู่ตลอดเวลาว่าเรียนไม่ค่อยรู้เรื่อง เครียดเป็นประจำ ต่อมาได้ไปปรึกษา รศ.ดร.พรชัย จูลเมตต์ คณบดีคณะพยาบาลศาสตร์ ม.บูรพา ก็บอกว่าไม่เป็นไร ให้ไปรักษาหูให้เรียบร้อยก่อน ไม่ต้องห่วงเรื่องการเรียนจะดูแลให้อย่างดี แต่ไม่คาดคิดว่าผู้ตายจะมาเดินลงน้ำทะเลฆ่าตัวตายดังกล่าว
นายสมศักดิ์ อายุ 60 ปี ผู้ที่พบศพคนแรก เปิดเผยว่า ขณะที่กำลังวิ่งออกกำลังกาย เห็นผู้ตายนอนอยู่ แต่มองระยะไกลจึงไม่รู้ว่าเสียชีวิต จังหวะเดียวกับพวกเพื่อนๆ ของผู้ตายมาตามหา จึงบอกให้ไปดูว่าใช่เพื่อนหรือไม่ ต่อมาจึงรู้ว่าเสียชีวิตไปแล้ว
ส่วนเพื่อนของผู้ตาย ซึ่งพักอยู่ห้องเดียวกันเป็นชาวระยองเรียนคณะพยาบาลศาสตร์ด้วยกัน และเรียนหนังสือกันมาตั้งแต่เด็ก เล่าว่า ผู้ตายบ่นกับตนอยู่ประจำว่าหูดับ ทำให้ไม่ค่อยได้ยินและเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง จึงเกิดความเครียดอยู่เป็นประจำ แต่ตนให้กำลังใจบอกว่าให้ไปรักษาก็จะดีขึ้น จนกระทั่งประมาณตีหนึ่ง ผู้ตายหายตัวออกไปจากห้องพัก จึงรวบรวมพวกเพื่อนๆ ตามหา จนกระทั่งมาพบลุงสมศักดิ์บอกว่าพบผู้ตายนอนอยู่ริมชายหาดจุดชมวิวเขาสามมุก จึงมาดูก็พบว่าเป็นเพื่อนที่หายไปจริงๆ
ด้าน รศ.ดร.พรชัย คณบดีคณะพยาบาลศาสตร์มอบูรพา กล่าวว่า ผู้ตายได้มาปรึกษาตนก่อนหน้านี้ ซึ่งตนได้บอกว่าให้ไปรักษาตัว ไม่ต้องห่วงเรื่องการเรียน จะดูแลให้ดี ก็คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้ว ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวตนรู้สึกเสียใจมาก เพราะผู้ตายเป็นเด็กเรียนดีมีความตั้งใจสูง ขอแสดงความเสียใจต่อครอบครัวผู้เสียชีวิตด้วย
ต่อมา เจ้าที่ตำรวจได้รับข้อความที่ผู้ตายได้เขียนจดหมายลาตาย ในโทรศัพท์มือถือที่ทิ้งไว้ห้องพัก โดยบอกให้เพื่อนๆ ทราบถึงสาเหตุว่าตนเองมีความไม่สบายใจที่หูไม่ได้ยินเรียนก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง แล้วก็รักษาไม่หาย และบอกทำนองว่าให้ติดต่อเบอร์ที่บ้าน.
