อเมริกา วอชิงตัน วันที่ 12 กันยา 2565 เรื่องนี้ยิ้มทั้งน้ำตาเลย น้องอายุ 5 ขวบ แค่ 5 ขวบ น้องเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และต่อสู้กับโรคร้ายนี้มาปีครึ่ง แต่โลกนี้อนุญาตให้เด็กหญิงคนนี้มีชีวิตอยู่เพียงแค่นี้ ถึงจะอดทนแค่ไหน ถึงจะพยายามแค่ไหน แต่สุดท้ายคุณหมอต้องยอมรับว่า การรักษานี้ไปต่อกว่านี้ไม่ได้แล้ว และบอกกับครอบครัวว่าจำเป็นต้องยุติการรักษา อย่างน้อยหนูน้อยจะได้สงบขึ้นในวันสุดท้าย เพียงแค่ 5 ปี วันเวลาของหนูน้อยช่างแสนสั้นจริง ๆ
ในการยอมรับกับสิ่งที่กำลังเดินทางมาถึงในไม่ช้า ความปรารถนาสุดท้ายของเด็กหญิงคนนี้คือ การได้กลับบ้านไปนั่งล้อมวงกินแพนเค้กด้วยกันกับทุกคนที่บ้าน เป็นช่วงเวลาที่แสนสุขในความทรงจำ มีแม่ มีพ่อ มีพี่สาว มีพี่ชาย มีน้องสาวตัวเล็ก ๆ ทุกคนนั่งล้อมวงบนโต๊ะอาหารแล้วกินแพนเค้กที่แม่ทำอย่างเอร็ดอร่อย
” อยากกลับบ้านไปกินแพนเค้กกับพี่สาวพี่ชายและน้องสาวที่บ้าน หนูไม่อยากต้องตายที่นี่ … มันคงเหงามากแน่ ๆ เลย อยากกลับไปบ้าน “
หลังจากรับรู้ความปรารถนาของหนูน้อย องค์กรมะเร็งเด็กในท้องถิ่นจึงขึ้นโพสต์ประกาศเล่าเรื่องความปรารถนาของหนูน้อย พร้อมทั้งข้อความช่วยเหลือ หนูน้อยต้องการกลับบ้าน แต่การเดินทางด้วยเครื่องบินพานิชใช้เวลานานเกินไป และมีความเสี่ยง ทางองค์กรอยากได้อาสาสมัครที่จะบินพาหนูน้อยกลับบ้าน “ถ้าเธอจะไปสวรรค์ เราอยากให้เธออยู่ท่ามกลางครอบครัวของเธอ”
ไม่ทันถึง 70 นาที ข้อความมากมายเป็นร้อย ๆ ส่งถึงองค์กรณ์ นักบินกว่าสิบ ๆ คนที่มีเครื่องบินส่วนตัวอาสาจะเป็นคนมารับหนูน้อยไปส่งบ้าน เจ้าของร้านอาหารและขนมต่าง ๆ บอกว่าอยากส่งของกินไปให้หนูน้อย พยาบาลหลายสิบคนอาสาจะเป็นคนคอยดูแลหนูน้อยระหว่างเดินทาง หรือตอนอยู่ที่บ้าน ผู้คนมากมายที่ได้อ่านโพสต์นั้นต่างติดต่อไปที่องค์กร ทุกคนอยากยื่นมือช่วยเหลือหนูน้อยไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อลงจากเครื่องบิน มีคนส่งรถหรูหราที่แสนจะนั่งสบายคันใหญ่มาก ๆ มารับหนูน้อย ตำรวจท้องที่ยังรับอาสาขับรถนำขบวนให้หนูน้อยได้กลับบ้าน สองข้างทางมีผู้คนมากมายมารอรับและคอยอวยพรให้เธอมีความสุขในช่วงเวลาสุดท้ายในอ้อมกอดความรักของครอบครัว
หนูน้อยได้กลับมาอยู่กับครอบครัว ได้นั่งล้อมวงกินขนมที่ชอบ พูดคุยเล่าเรื่องราวต่างๆ มากมาย ได้นั่งรถบรรทุกคันใหญ่ของพ่อที่แสนอบอุ่นและคุ้นเคย ได้ยิ้มได้หัวเราะ ได้รู้สึกกลับมาเป็นเพียงแค่เด็กผู้หญิงคนนึงที่เป็นที่รักของครอบครัว ไม่มีความกังวลใดๆเหลืออยู่ในใจ เธอได้ทุกอย่างอย่างที่ต้องการแล้ว เป็นวันสุดท้ายในชีวิตที่ดีเหลือเกิน ก่อนแสงสว่างสุดท้ายของชีวิตจะดำเนินมาถึงไม่มีอะไรค้างคาในหัวใจดวงน้อย ๆนี้อีกแล้วแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ
แต่มันจะมีความหมายในหัวใจตลอดไป แม้โลกนี้ร้ายนัก แต่ฉันเชื่อในพลังของความรักเสมอ
ไม่ต้องเสียใจ พระเจ้านำพาเธอไปท่ามกลางความรัก เธอจะเป็นสุขที่ดินแดนแห่งนั้น โดยไม่ต้องพบเจอกับความเจ็บปวดใดๆอีกต่อไป และรอวันที่จะได้พบกันอีกครั้ง … จะต้องได้พบกันอีกครั้ง …